Een OTS voelt als een extra baan, maar dan zonder pauzes of vakantiedagen

Wanneer er een ondertoezichtstelling (OTS) wordt uitgesproken, verandert je leven als ouder in één klap. Wat eerst al een zware situatie was, wordt nu een fulltime verantwoordelijkheid die zich uitstrekt over meerdere domeinen. En het voelt alsof niemand echt uitlegt hoe je dit allemaal moet doen.

Communiceren met een narcistische ex: als seinen met vlaggetjes die niemand wil lezen

Mediation wordt vaak gepresenteerd als dé manier om afspraken te maken na een scheiding. En eerlijk is eerlijk: in veel gevallen kan het ook echt helpend zijn. Maar wat als je te maken hebt met een ex-partner die narcistisch gedrag vertoont?

Waarom ouders met lege handen staan in een overbelast systeem – en wat jij wél kunt doen.

Tijdens een bemiddelingsgesprek waar ik recent bij aanwezig was als ondersteuner, viel er een opmerkelijke zin.

Letterlijk zei de jeugdbeschermer (tevens teammanager):

“Eigenlijk hoort deze casus niet onder een ondertoezichtstelling (OTS).”

Daar schrokken we van, maar..

Ik ben het ermee eens.

Wanneer een ouder een terechte vraag stelt aan een professional ….en het gesprek ineens over hém of haar gaat

Stel je voor: je zit aan tafel met een jeugdzorginstantie. Je hebt het gesprek zelf aangevraagd, omdat je zorgen hebt. Omdat je vragen hebt. Omdat het over je kind gaat, en je de situatie helder wilt krijgen.

Je stelt een kritische, maar inhoudelijke vraag. En wat gebeurt er?

In plaats van een antwoord, krijg je een gekwetste reactie:

“Dat is wel erg beschuldigend.”

De sfeer slaat om. Jij voelt je plotseling in de verdediging gedrukt. En het gesprek, dat zou moeten gaan over je kind, draait ineens om jouw toon, jouw vraag, jouw intentie.

Dit gebeurt vaker dan je denkt, en het is onveilig.

Veel ouders die te maken hebben met een ex-partner met narcistisch gedrag krijgen het advies: Grey Rocken.
Een strategie waarbij je zo neutraal, saai en onemotioneel mogelijk reageert, zodat je de ander geen ‘brandstof’ geeft.

Dat kan werken in contact met een collega of familielid.
Maar in scheidingssituaties met kinderen én betrokkenheid van instanties zoals jeugdzorg of de rechter, wordt het een ander verhaal.

In veel “complexe scheidingen” zie ik een terugkerend patroon: één ouder geeft spullen en kleding structureel niet terug na de omgang. Dit lijkt misschien klein, maar het is een symptoom van een groter probleem in “de complexe scheiding”. En wat ik helaas vaak zie, is dat dit patroon niet herkend of gemanaged wordt door de regiehouder, meestal een Jeugdzorg organisatie.

In de wereld van de complexe scheidingen binnen de Jeugdzorg krijgen ouders vaak het advies zich niet te bemoeien met de andere ouder – en vooral niet met het welzijn van hun kinderen wanneer ze bij de andere ouder zijn. Er wordt gezegd dat je je alleen moet concentreren op wat er bij jou thuis gebeurt.

Maar wat doe je als je kind (bijvoorbeeld) te horen krijgt dat ze bij het naar bed gaan geen knuffel meer mogen vragen en geen "ik hou van jou" meer mogen zeggen? Wat als de professional die daar is om de veiligheid van je kind te waarborgen, dit besluit maakt?

Toen ik 10 jaar geleden zelf in de jeugdzorg vastliep, ontving ik keer op keer eisen en bevelen van mijn ex. Van "je moet mij iedere dag bellen" tot "je gaat nergens naartoe op vakantie".

En zei iemand hier dan iets over? Nee.

Het is iets wat je waarschijnlijk wel herkent als je als ouder je midden in een zogenaamde ‘complexe scheiding’ bevindt.

In de afgelopen vijf jaar als lid en voorzitter van de Cliëntenraad bij Jeugdbescherming Regio Amsterdam heb ik veel geleerd. Wat begon als een manier om bij te dragen na persoonlijke uitdagingen, heeft me veel inzicht gegeven in het systeem. Deze week deel ik mijn lessen met jullie..

De ervaringen van een kind binnen de “complexe scheiding” in de Jeugdzorg, en in de Jeugdzorg in zijn algemeen, gaan veelal ongehoord.

Kinderen durven zich daardoor vaak niet meer uit te spreken en komen vast te zitten. Vast tussen hun ouders en de Jeugdzorg, vast tussen hun ouders en in de knel met hun eigen emoties.

Maar er is sinds een paar jaar verandering op komst.

Terugblik op het event ‘Herkennen van en omgaan met narcisme’ op 8 februari jl., georganiseerd in opdracht van Jeugdbescherming Regio Amsterdam.

In dit webinar leer je alles over ouderverstoting. Heleen Koppejan (psycholoog), Wim Salters (gezinsmanager JBRA) en ik vertellen je wat ouderverstoting is en welke concrete stappen je kunt nemen om zo goed mogelijk met de situatie om te gaan.

Met mijn gezin belandde ik in een ingewikkelde echtscheidingssituatie, waarbij ook Jeugdbescherming betrokken raakte. In dit artikel deel ik mijn ervaringen en waarom ik die ervaringen nu inzet als cliëntenraadslid en mentor voor ouders die in een soortgelijke situatie zitten.